De laatste Argentijnse loodjes......w We besloten daarom maar in de bus te blijven zit

Nadat we in Bariloche een dag hadden rondgezworven besloten we de omliggende stadjes onveilig te maken......Naar de eerste plaats was het 85 km. rijden en dat was beslist geen straf. We hadden uitziicht op de prachtigste meren, het Andesgebergte en prachtige planten, bomen en bloemen. We hebben hier een boottocht over een groot meer gemaakt,maar het duurde ons eigenlijk te lang. We hadden een zonnig plekje op het achterdek bemachtigd, waar we onze medepassagiers mooi konden observeren ( onze favoriete bezigheid )

De volgende dag kwamen we na 115 km. in een wintersportoord aan, waar ' s zomers weinig te beleven was.

Na deze uitstapjes reden we terug naar Bariloche. We hadden op de heenreis al gezien dat er door de politie intensief werd gecontroleerd. Wij zagen de bui al hangen met onze verlopen rijbewijzen. Dus we gedroegen ons keurig, reden tergend langzaam..... en als we een controlepunt passeerden, wuifden we vriendelijk en beleefd naar de dienstdoende agenten. Zo trotseerden we 4 controles .....!!!!

Vanuit Bariloche ging de reis naar Buenos Aires, voor ons braken de laatste 2 dagen van deze reis aan en we vonden onderdak in een prachtig Art-Deco hotel met kamers als balzalen, redelijk in het centrum. We zitten ook dichtbij het beroemde plein Plaza de Mayo, waar onophoudelijk demonstraties plaatsvinden. Deze keer waren het de homo's, lesbo's en transgenders en daarna de voorstanders van vrije abortus.Op onze laatste dag wilden we nog een paar dingen bekijken, maar de weergoden waren ons niet goed gezind.Toen we nog maar net in de bus zaten brak het noodweer los, donder, bliksem en slagregens. Daarom besloten we maar in de bus te blijven zitten, want we veronderstelden dat de bus een vaste route had, maar hij reed maar door en door. Via buitenwijken en omliggende dorpen kwamen we na 2 uur bij een soort eindpunt en moesten we alsnog de bus uit in de stromende regen.........We hadden geen idee waar we waren en bijna niemand spreekt in dit land Engels. Uiteindelijk werden we naar een treinstation gedirigeerd door een paar Spaanssprekende agenten.. Na een uur zagen we de wolkenkrabbers van Buenos A. weer. Via een ondergelopen stationshal, afgezette metro- uitgangen, ondergelopen straten waren we in een mum van tijd en helemaal kletsnat in ons mooie hotel, waar de paraplu's en regenjacks nog op ons lagen te wachten in onze reistassen..............

Op naar de gletsjers.....Toen we in El Calefate aankwamen, was koud en

Toen we met de bus in El Calefate aankwamen, verheugden we ons al op de gletsjer- excursies van de komende 2 dagen. En we werden niet teleurgesteld.......De eerste tocht ging naar de bekendste gletsjer van zuid Amerika, de Porito Moreno glacier. Met een grote boot en vele andere toeristen voeren we vlak langs de enorme ijsmuur, die wel 60 meter hoog uit het water oprees.De ooooo's en aaaaaaaaaah' s waren niet van de lucht. Na de boottocht hebben we ook nog een schitterende wandeliing gemaakt langs verschillende kanten van de enorme ijmassa.

De volgende dag gingen we naar de minder bekende, maar grotere gletsjer ' de Uppsala'. Eerst gingen we weer aan boord en voeren tussen tientallen prachtige blauwe ijsbergen door.Met de boot konden we niet bij de gletsjer komen, daarom werden we aan land gezet waar een aantal 4x4 jeeps voor ons klaarstonden om ons hoog de berg op te brengen. Na een tocht over een vreselijk pad kwamen we boven op de berg in een soort maanlandschap terecht. Van daaruit moesten we zelf nog een heel stuk naar boven klimmen onder barre omstandigheden. Het regende, het was koud en de storm blies ons bijna van onze sokkels.......Maar we bereikten het uitzichtpunt!!! Onze dag kon niet meer stuk.........!

Na al dit moois vlogen we naar Bariloche om de Zorregietaatjes te bezoeken, maar we troffen ze helaas niet thuis, omdat zo bleek later, ze biij Willem en Maxima op de Eikenhorst logeerden.

Het werd in Bariloche weer even heel spannend, want onze huurauto zou afgeleverd worden bij ons hotel. Een praatgrage jonge man kwam de auto 's avond afleveren.We hadden van tevoren al bedacht dat wij hem in de lounge van het hotel, die heel schaars verlicht was, zouden ontvangen. Wij kletsten hem de oren van het hoofd, zodat hij nauwelijks in de gelegenheid was om onze rijbewijzen goed te bekijken.......En.........het lukte ons weer, hij schreef op zijn papieren dat ons rijbeweijs tot 2018 i.p.v. 2016 geldig was!!!! Wolf en Co konden hun geluk niet op en gingen weeroppad..

Bariloche ligt aan ee enorm groot en prachig blauw meer met overal waar je kijkt hoog oprijzende bergen met witte besneeuwde toppen.Alles wat maar bloeien kan staat hier momenteel in bloei, dat hadden we al gehoord. .Van al dat moois hebben we natuurlijk heel veel foto' s gemaakt. We zullen ons best doen om foto's te plaatsen, de wifi is bija overal erbarmelijk slecht, maar hopelijk zien jullie ze snel.......

Voor nu de groetjes van Han en El.

,

Een slimme meid verlengt haar rijbewijs op tijd......

De busreis van Argentinie naar Chili was tot nu toe het hoogtepunt van onze reis. We vertrokken 's morgens al op tijd en het begin van de reis verliep soepeltjes, totdat we bij de grensovergangen kwamen. De Argentijnen maakten een studie van onze paspoorten, wat toch gauw weer een uurtje kostte. De Chileense douane had besloten het werk een paar uurtjes te onderbreken, met als gevolg dat we ruim 3 uur hebben moeten wachten! Hierna vol gas naar de veerboot.........en toen kwam de tweede verrassing van de dag. We troffen een enorme file aan van enkele kilometers lang .Het had de hele dag hard gewaaid ( dat doet het hier in het zuiden eigenlijk altijd ) en daardoor lag de ferry al uren stil.

Na 2 uur wachten en zuchten besloot de buschauffeur eens actie te ondernemen en wat mensen om te kopen.......De wind was inmiddels een beetje afgezwakt. Na een half uur kwam hij terug, sprong weer achter het stuur en we reden alle files voorbij,zo de eerstkomende ferry op. Na een halfuur varen en een paar uur rijden arriveerden we om klokslag 12 in ons hotel in Punta Arenas. We hadden het ook he-le-maal gehad na 16 uur reizen en zijn meteen in bed gedoken.........

De volgende dag was een peulenschilletje, slechts 3 uur rijden naar Puerto Natales. Hier hadden we een auto gehuurd en konden we onze eigen gang gaan, als....................Bij het afleveren van de huurauto werd er natuurlijk naar onze rijbewijzen gevraagd en toen bleek dat onze beide rijbewijzen waren verlopen!!! ( geen bericht van het RDW gehad, wat wel zou moeten) Maar daar hebben Chileense autoverhuurders geen boodschap aan! Dus goede raad was duur, we bedachten ter plekke de smoes dat je in Nederland je tot 31 dec. de tijd hebt om je rijbewijs te verlengen........Met het Hertz hoofdkantoor werd driftig telefonisch overlegd en..........we kregen de autosleutels, pffffffffffff

Nog een beetje beduusd dat ze er in getrapt waren ( zonder omkoping, hoor!) en nu maar hopen dat het ons met deze smoes de volgende keer weer lukt.

Het was de bedoeling dat we met de auto 3 dagen in en om het natuurpark Torres del Paine zouden doorbrengen. ( wordt wel 1 van de mooiste natuurparken ter wereld genoemd.) We hadden een hotel geboekt dat vlak bij de ingang van het park lag. Veel prachtige landschappen gezien, meerdere enorme condors, tig guanaco's ( lama's ) een bijzonder gordeldier, enz.enz. Het was er prachtig! En nu op naar het gletschergebied, terug naar Argentinië..........

De wifi is hier nog steeds naadje, hopelijk is het in de volgende plaats beter en kunnen jullie snel weer onze belevenissen lezen.

Han en El naar het einde van de wereld.

Op woensdag 2 november zijn wij naar Patagonie vertrokken.Het eerste traject Groningen- Schiphol begon meteen al goed....We kwamen terecht in een coupe waar nog erg veel plaats was....en het bleek na een poosje dat het een stiltecoupe was. Uitermate geschikt voor ons en nog 2 praatgrage Friezinnen. Tegen iedereen die beweerde dat niet gepraat mocht worden beweerden wij dat er in de krant had gestaan dat de zgn. stiltecoupe's afgeschaft waren. Zelfs de conductrice begon na onze opmerking te twijfelen en liep snel door en wij hadden de grootste lol. Werd het toch nog gezellig in de trein......

Vanaf Schiphol was het ' slechts' 16 uur vliegen naar Buenos Aires, waar wij een tukkie van zo'n 6 uur in de prettige temperatuur van 30 gr. aankwamen. De koffers stalden we snel in ons hotel, reispasje voor een appel en een ei aangeschaft voor al het al het openbaar vervoer en op naar de metro. Eerst naar de Plaza de Mayo, waar toevallig de ' dwaze moeders' demonstreerden. ( al meer dan 3 decennia lang! ) Ze vragen nog steeds aandacht voor hun zonen die tijdens het militairistisch bewind in de jaren.80 zijn verdwenen. Daarna nog een paar uur door de stad gesjouwd en doken vervolgens geheel versleten onze hotelbedjes in.

De volgende dag ( zijn we met de bus en de trein naar Tigre geweest, een plaats in de delta van de rivier, met veel huizen en gebouwen op palen, hier een mooie boottocht gemaakt. Om daar te komen betaalden we eerst voor de busreis van 1 uur 4 pesos( 24 cent ) en daarna een dik uur in de trein voor 5 pesos (30 cent).

De tweede dag hebben we de beroemde begraafplaats bezocht waar oa. Evita Peron begraven ligt.Deze begraafplaats heeft huizen i.p.v. grafsteven, is zeer de moeite waard, wij hebben onze ogen uitgekeken. Als laatste brachten we een bezoekje aan de ' beruchte' wijk La Boca, hier mag je in slechts 3 straten de kleurrijke huizen bekijken / fotograferen.De rest van de wijk is taboe voor toeristen, te gevaarlijk!!!

Onze tweede bestemming was het stadje Ushuaia, het meest zuidelijke punt van zuid Amerika, ook wel het einde van de wereld genoemd.( 3 en een half uur vliegen, 3094 km. van Buenos A.) De temperatuur was wel even wennen, 3 graden......

De eerste tocht met gids Sergio ging naar Vuurland ( Tierra del Fuego) een schitterend natuurpark, waar we gehiked hebben en waar we veel info over dit gebied hebben gekregen. De volgende excursie zaten we eerst anderhalf uur te hobbelen in een grote truck, daarna met een Zodiac boot naar een eilandje waar een paar duizend pinguins leven. Hier konden we gewoon rustig en stilletjes tussen de dieren doorlopen.

Op onze latste dag in Ushuaia hebben we met een boot gevaren over het Beaglekanaal en op verschillende eilandjes allerlei dieren gespot en ......waanzinnig mooie landschappen gespot. Het weer wisselt hier ongeveer om de 5 minuten en is grillig en onvoorspelbaar........Je moet voor elk weertype kleding bij je hebben als je op pad gaat of het al bij voorbaat aantrekken. Morgen vertrekken we naar een natuurpark in Chili ( busreis van 14 uur ) We hebben er zin in!!

Foto' s uploaden is ons helaas niet gelukt i.v.m. een slechte internetverbinding......Jullie houden ze tegoed, we blijven het proberen.

Groetjes, El en Han.